Gmina Łubianka

Wieś Słomowo jeszcze do niedawna była osadą, teraz jest wsią, której korzenie sięgają prehistorii. Po raz pierwszy miejscowość wzmiankowana jest pomiędzy 1398r. a 1401r., kiedy mowa jest o Andrzeju ze Słoniowa. Być może, jest on tożsamy z występującym pomiędzy 5 kwietnia 1413r. a 15 lutego 1433r. (być może i 13 września 1452r.) proboszczem w kościele Św. Marii w Gdańsku, Andrzejem z Słomowa. W czasach zakonu krzyżackiego Słomowo było chełmińskim majątkiem o powierzchni 21,5 łanów. Wieś z pewnoscią jest starsza, prawdopodobnie została założona przez krzyżaków, jednym z właścicieli był Mikołaj ze Słomowa. Kolejne dokumenty sięgają 1414 roku i opowiadają o tym co pozostało ze wsi po wojnie polsko-krzyżackiej. W 1426 roku wieś została sprzedana, kolejne dokumenty dotyczące Słomowa pochodzące z XVI wieku dotyczą obrotu ziemią, zastawach i spłatach długów hipotecznych. W drugiej wojnie szwedzkiej (1655r. - 1659r.) 6 chłopskich gospodarstw w Słomowie uległo zniszczeniu i zamianie w folwark. Słomowo w początkach XVII wieku miało 3 chłopów, z których 2 zajmowało po 3 łany, trzeci 2,5 łana. W czasie zaboru ziemi przez Prusy w Słomowie mieszkało 36 osób. Część osób zajmowała się hodowlą bydła, ziemia nie przynosiła tu zbyt wysokiego dochodu więc część leżała odłogiem. W 1819 roku wieś znajdowała się w rękach Michała Znanieckiego. Po kolejnych sprzedażach w 1900 roku cały majątek oszacowano na  ok 350 ha ziemi. Według spisu z 1921 roku obszar  dworski Słomowo zamieszkiwało 159 mieszkańców. W 1933 roku Słomowo włączono do gromady Przeczno i gminy zbiorczej Łubianka. 15 listopada  1946 roku majątek przejął Skarb Państwa i podzielił je pomiędzy prywatnych właścicieli.

Sołtys - Stanisław Bałos, kom.